Zazwyczaj piszę do Was w nocy, albo późnym wieczorem. Nie mam wtedy ćwiczeń, bo wszystkie ośrodki są już zamknięte, nie mam zabaw, bo Rodzice nie mają już siły, nie jem, bo dbam o linię… mam więc czas. Ale ostatnio mało pisałem, bo… spałem 🙂 Tak, to prawda! Wasze kciuki pomogły! I wygląda na to, że całkowicie odzwyczaiłem się od Mamy mleka i nocnych pobudek. Dziś jest ósma noc, a poprzednie wyglądały tak:

1. 30. marca – ciężka noc, płacz i mnóstwo pobudek
2. 31. marca – śpię jak suseł aż do rana
3. 1. kwietnia – ciężka noc, płacz i mnóstwo pobudek
4. 2. kwietnia – ciężka noc, płacz i mnóstwo pobudek
5. 3. kwietnia – śpię jak suseł aż do rana
6. 4. kwietnia – śpię jak suseł aż do rana
7. 5. kwietnia – śpię jak suseł aż do rana

I co Wy na to? My jesteśmy bardzo szczęśliwi i bardzo wyspani! 😀 Kto jest dużym (tzn takim dorosłym, jak ja) mlekopijem i ciągle budzi się w nocy, proponuję przestać. Nam się podoba nowy porządek świata. Okazuje się, że wcale nie jest tak strasznie!

Ale teraz nadrabiam i powiem Wam, co robiłem ostatnio…

4. kwietnia…

…Tata wstawił auto do warsztatu i nie mieliśmy czym pojechać do Skarszew. Okropnie było mi smutno, bo Święta były długie i zdążyłem bardzo się stęsknić za wszystkimi Paniami, a nawet za ciężką pracą. Pogoda była jednak na tyle okropna, że zrezygnowaliśmy z podróży PKSem.

5. kwietnia…

…przyjechała do mnie Babcia Bożenka, żeby się mną opiekować, bo Tata pracował, a Mama musiała się przygotować do udziału w konferencji organizowanej przez Stowarzyszenie Pro-Mama. Na konferencję pojechałem razem z Rodzicami, aby kibicować Mamie i trochę ją wesprzeć, ale za bardzo jej nie pomogłem. Dla mnie to jednak były nudy, więc wolałem siedzieć z Tatą na korytarzu i rozrzucać jego sałatkę po podłodze. Świetna zabawa! Po konferencji poszedłem z Mamą i z innymi osobami, które tam występowały na kolację i tu podobało mi się o wiele bardziej. Dużo osób się mną zajmowało, nosiło, zagadywało i przytulało, a mi taka sytuacja bardzo odpowiada. Bardzo chętnie bym się Wam pochwalił, kto taki mnie trzymał na rękach, ale nie wiem, czy mogę 🙂

6. kwietnia, czyli dziś…

Rano mam gości. Przychodzi do mnie Ciocia Magda i Mateuszek. Strasznie dawno się nie widzieliśmy, więc bardzo się cieszę, że do mnie przyjeżdżają. Niestety, jestem już trochę zmęczony, więc w połowie odwiedzin zasypiam. Za to Mateuszek dalej się bawi i gra z moim Tatą do basie.

Dzisiaj miałem być na dwóch bliźniakowych imprezach (jak szaleć, to szaleć). Najpierw u Szymka i Franka, a potem u Lenki i Poli. Jednak dziewczyny odwołały urodzinki, więc wyruszam tylko do chłopaków. Jest bardzo dużo gości, mnóstwo dzieciaków, czyli moje ulubione klimaty.

Jeszcze raz chłopaki 100 lat, 100 lat! Dziękuję za wspaniałą zabawę!