Wszędzie dziś pada, ale nie w Gdańsku. U nas jest ciepło i słonecznie.

Rano odprowadzam Antka do przedszkola i wracam z Tatą do domu. Czas szykować się na moje cotygodniowe zajęcia w Skarszewach.Mówiłem Wam ostatnio, że cały czas pracuję nad równowagą i koordynacją, wzmacniam brzuszek i trenuję chodzenie bokiem. Dzisiaj ćwiczę także podnoszenie się z pozycji niedźwiadka, czyli to, co wczoraj udało mi się zrobić samodzielnie na pikniku z okazji Dnia Dziecka.

Takie ćwiczenia naprawdę działają. Naprawdę, naprawdę, naprawdę. Bo dziś wieczorem, wstaję tak przy Tacie 5 razy! Tata leży na podłodze. Ja opieram się o jego brzuch i siup! Wstaję i stoję. Nie bardzo długo – zaledwie dwie sekundy, ale sam! Sam wstaję i się prostuję! Wstaję i prostuję, a nie podciągam, jak do tej pory! Jest radość 😀

Wstawanie ćwiczę na jeżach (dzięki tym jeżom lepiej czuję, że stoję, bo kolce pobudzają moje nóżkowe receptory), na równoważni i na dysku. Wszystko te przyrządy sprawiają, że jest to o wiele trudniejsze, niż wstawanie na stabilnej, twardej podłodze. Dzięki temu, że na ćwiczeniach mam trudniej, łatwiej mi idzie kiedy podłoże jest nieruchome.

Mięśnie brzuszka ćwiczę na wałeczku. Nie jest to łatwe. Mama kiedyś próbowała, to wie. Potem drugi wałek i piłka, i zaczynam protestować.

Czas na przerwę. A przerwę mam w Sali Doświadczania Świata. Tu nawet jak muszę coś zrobić, to odpoczywam 🙂 Chociaż dzisiaj więcej broję i uciekam niż się relaksuję. Jestem silny, szybki i bardzo ruchliwy. Ciężko mnie powstrzymać, kiedy mam swój plan. A od kiedy jestem mobilny, to swój plan mam bardzo często. Przy walcu jestem jeszcze grzeczny…

…ale potem pokazuję różki i uciekam.

Na zakończenie mam masaż u logopedy i tyle. Mogę jechać do domku.

Jakiś czas temu dostałem niespodziewaną niespodziankę od p. Kasi D. (jeszcze raz wielkie dzięki) i tę niespodziewaną niespodziankę dorzuciłem do pchaczo – jeździka i już mknie do mnie z końca świata mój wymarzony Dino! 🙂 Pochwalę się, jak do mnie dotrze, ale już teraz bardzo się cieszę!