Już od nie wiem kiedy mam trzydniowy weekend. Jakoś tak mi się poukładało, że w poniedziałki i czwartki (a teraz środy) są Skarszewy, we wtorki OWI Gdynia (co drugi tydzień), w środy OWI Gdańsk, a w piątki (odkąd nie chodzę do „Krok po kroku”) nic.

Mam wolne, ale wstaję wcześnie. Najpierw przeszukuję pudełko, które wisi na moim łóżeczku i wygrzebuję z niego co się da. Znalazłem fajną i całkiem smaczną tubkę, idealna do masowania obolałych dziąsełek. Resztę zrzucam z hukiem na podłogę i w ten uroczy sposób budzę Rodziców. Z samymi Rodzicami nie jest tak wesoło jak z Rodzicami i Antkiem, więc i jego szybko budzę.

Niestety Antoś musi jechać do przedszkola. Odwożę go więc z Tatą, a gdy wracam do domu czeka na mnie zupełnie niespodziewana niespodzianka… mój kumpel Mateuszek 🙂

Po trzech krótkich godzinkach Mati ucieka, a ja jadę z Rodzicami po Antka. W przedszkolu, w szafce mojego Braciszka czeka na mnie kolejna niespodzianka… rysunek od Tosi. Po lewej oryginał, po prawej nieco przyciemniony żeby łatwiej Wam było podziwiać.A to opis do rysunku Tosi, który przesłała nam jej mama: „Dziś z Tosią oglądałyśmy rano zdjęcia Staszka. W pewnym momencie Tosia wymyśliła, ze chce narysować Staszka. Poszła do pokoju, za chwilę wraca, a na kartce widać tylko wielki uśmiech. Pytam, gdzie reszta Staszka, a Tosia: Reszty Staszka nie widać, widać tylko uśmiech! (…)Okazało się po wnikliwej analizie, ze reszta Staszka jest, jest cały, blado kremową kredką. A uśmiech jest soczyście zielony, i jest pierwszym, co widać!”