Od jutra mam znowu wakacje! | Staszek-Fistaszek

Po całym tygodniu jeżdżenia do Skarszew, całą sobotę spędzamy w domu. Może ktoś powie, że szkoda, bo ładna pogoda, ale my potrzebujemy jednego dnia absolutnego lenistwa i wylegiwania się w łóżkach do południa, albo i dłużej.I tak to się właśnie wygląda, jak się wstaje tuż przed Teleexpressem… włos rozczochrany, oczy przymknięte i prawie po omacku szukam majtasów 😉

Za to w niedzielę…

…jedziemy do Otomina w odwiedziny do Babci Asi i Cioci Myszki. Pogoda piękna, więc odbijamy sobie wczorajsze siedzenie w domu i większość czasu spędzamy na dworze. Ale to dopiero po południu, bo przed południem jestem śnięty jak ryba, zupełnie nieprzytomny. Przewracam się z boku na bok, leję się przez ręce, zamykam oczy i choć normalnie mi się to nie zdarza, mam dwie drzemki, a każda trwa z 3h. Rodzice trochę się martwią, że będę chory, ale po drugiej drzemce wstaję w dobrych humorze i z dużym zapasem energii. Możemy ruszać do Babci.

: U Cioci Myszki jest nowy kotek…

: …Jonsi Simanator.

: Mój Antoś podlewa kwiatki…

: …a ja sprawdzam co się dzieje za płotem.

Już poniedziałek…

…i czas na odrabianie zaległości w PSOUU. O 10:00 zaczynam zajęcia logopedyczne z p. Agatą. Po kolejnej długiej przerwie czuję się trochę niepewnie, ale szybko się rozkręcam. Na zajęciach jestem sam, Mama i Antoś czekają na zewnątrz. Dzisiaj oglądam owoce i dopasowuję owocowe zabawki do obrazków. Udaje mi się nawet wtedy, kiedy są do siebie podobne. Próbuję powtarzać nazwy owoców po p. Agacie. Ćwiczymy też dmuchanie – dmucham banieczki, dmucham na wiatrak. Poznaję wyrazy na głoskę „B”. I mówię „byk”, „balon”, „bęben” i jeszcze kilka innych. Nie wszystkie bardzo wyraźnie, ale wiadomo o co chodzi.

A zaraz po zajęciach jedziemy w odwiedziny do Damiana, Szymka i Franka 🙂Wieczorem znów spotykam się z Damianem i bliźniakami. Jedziemy do Banina obejrzeć ich nowy domek. Antoś, Damian, Szymek i Franek kopią dziury w czarnoziemie, a ja co chwilę uciekam. Jak Mama mnie woła, przyspieszam. Wszystko rozumiem, ale lubię być niegrzeczny. Łobuz jestem, że hej. A wracamy dopiero po 21:00, ale wcale nie zasypiam. Bez kaszy spać nie chodzę.

A we wtorek…

…idę na hipoterapię! Strasznie się cieszę i jak tylko Mama mi mówi, gdzie jedziemy od razu zaczynam szykować się do drogi i mówić „koń”. Hurrra! Hipoterapia to jedne z moich najulubieńszych zajęć, a ostatnio ciągle mi przepada.

Zaraz potem jedziemy na zajęcia do p. Agaty. Dzisiaj śpiewamy piosenkę „Baś baś baranku” i przy okazji karmimy baranka i inne zwierzaki. Mam przed sobą obrazki z jedzeniem i obrazki z głodnym zwierzyńcem. Po zajęciach w Wiejskim Zakątku żadne zwierze i żadna pasza nie mają przede mną tajemnic. Wszystko dopasowuję bezbłędnie 🙂

Po ćwiczeniach idziemy na plac zabaw.

Środa – ostatni dzień pracy przed wakacjami u Babci

O 10:00 zaczynam zajęcia logopedyczne w PSOUU.

Lubię psocić i figlować. Kiedy zrzucę coś na podłogę, głośno wołam „bam” i bardzo się cieszę, ale kiedy spadnie mi coś niechcący, cichutko mówię „oj”.
Moim hitem z dzisiejszych i wczorajszych zajęć jest „Baś, baś baranku”. Mogę słuchać do znudzenia, choć wcale mi się nie nudzi.
Dalej ćwiczę wyrazy na głoskę „b”, np. buty, buda i bum, bum.
Robimy też razem bańki. Pani Agata dmucha duże, bo jest duża, a ja małe, bo jestem mały. Przy okazji ćwiczenia oddechu, uczę się rozróżniać małe od dużego.
Poznaję odgłosy zwierząt. Słucham i dopasowuję je do odpowiedniego zwierzaczka, z kilku które mam ustawione przed sobą. Krowę, kotka i psa dopasowuję bezbłędnie.
Podobne ćwiczenie robimy z instrumentami, ale nie jest takie łatwe. Mam do dyspozycji kołatkę „klap klap” i worek „bam bam”. Z kołatką mam problem, za to worek wskazuję chętnie. Tak mnie jakoś kusi.
Zaczynamy też ćwiczyć rybkę. Robi się ją podobnie do buziaczków, ale po cmoknięciu, trzeba buźkę lekko uchylić.

Po ćwiczeniach mieliśmy pojechać do Cioci Madzi, Damianka i Bliźniaków, ale Ciocia źle się czuje, więc wracamy do domu. Może to i lepiej, że wróciliśmy, bo w samochodzie znów bym pospał parę minut i koniec, a tak w domu śpię ponad 3h!

Wstaję o 15:30 i po raz pierwszy w dniu dzisiejszym mam zasiusianą pieluszkę. Wcześniej, kiedy nie spałem, wszystko lądowało elegancko w nocniku. Zaczynam nawet pokazywać, kiedy chcę się załatwić i mam na to kilka sposobów:

prowadzę Mamę za rączkę do nocnika,
siadam w ubraniu na nocnik,
pokazuje rączką nocnik,
kiedy nie mam spodenek i bodziaka, sam ściągam pieluchę (tzn. raz tak zrobiłem).

Mama ma plan, że odzwyczai mnie od słoikowego jedzenia. W czasie mojej drzemki przygotowuje mi kabaczka nadziewanego mielonym mięskiem, w pomidorowym sosie z ziemniaczkami. Wszystko pakuje do miseczki od mojego ulubionego „gotowca” i próbuje mnie nabrać. Nic z tego, od razu rozpoznaję. Nawet jednej łyżeczki nie biorę do buzi. Próbuje Mama, próbuje Antoś, a nawet Tata po powrocie z pracy. Kilka prób, dwie godziny starań, różne metody i nic. Ktoś ma jakiś pomysł? Jakąś złotą radę?

Obiadu nie zjadłem. Pewnie próbowalibyśmy do skutku, gdyby nie to, że musimy już wychodzić na hipoterapię, a przed nią muszę coś zjeść. Zjadam więc naleśniki. Moje ulubione, ze słoika oczywiście. Dodam jeszcze, że przy każdej próbie podania jedzenia z „nie słoika” wpadam w histerię, a jak tylko zobaczyłem słoik z naleśnikami… łzy zostały zamienione w uśmiech.

Na hipoterapii nie bawię się najlepiej. Coś mi dzisiaj nie pasuje. Za to mój Antoś Brat, jeździ jak Król! Zupełnie sam, na lonży, kłusem. Brawooooo! Antoś Zuch wspaniały!