Wiele osób ma dziś wolne…, ale nie ja. Wędruję z Rodzicami do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Potrzebuję Opinię o potrzebie wczesnego wspomagania. Po co? Ano po to, żeby mieć jedną lub dwie dodatkowe godziny rehabilitacji w tygodniu (te dwie godziny wykorzystuję właśnie w Skarszewach).

O 10:15 zaczynam spotkanie z panią psycholog. Najpierw wywiad z Rodzicami, potem zabawa ze mną.

Pani psycholog sprawdza, jak sobie radzę z różnymi trudnymi zadaniami:

• macha mi przed nosem czerwonym pomponem, a potem upuszcza go na podłogę. Sprawdza, czy patrzę za nim. No to patrzę 🙂
• Podaje mi kółko na sznurku i sprawdza, czy ciągnę. Ciągnę 🙂

• Z jednej strony dzwoni grzechotką, z drugiej dzwoneczkiem i sprawdza, czy odwracam głowę w odpowiednim kierunku. Odwracam 🙂
• Pokazuje mi piszczącą kostkę i zakrywa ją chusteczką. Chce sprawdzić, czy podniosę chusteczkę, aby odsłonić klocek. Podnoszę chusteczkę, żeby ją zjeść 😀
• Mama mnie zagaduje, abym też coś powiedział, ale jakoś nie mam ochoty na pogawędki, więc milczę.
• Pani chowa kostkę w kubku, potrząsa, miesza, świetnie się bawi. Wyciąga kostkę i podaje mi kubek. Oczekuje, że będę szukał kostki. Nie szukam. Zjadam za to kubeczek.
• Na koniec ląduję na dywanie, a pani psycholog obserwuje jak się ruszam.

No i tyle. Za tydzień w poniedziałek zbierze się komisja, która (mam nadzieję) wystawi mi odpowiednią opinię.

A tak w ogóle to…

Co potrafię? Potrafię…

• swobodnie przewracać się z brzuszka na plecy i z pleców na brzuszek,
• mocno trzymać głowę (prawie nigdy mi nie ucieka),
• kiedy leżę na pleckach i ktoś mi poda ręce, praktycznie sam się podciągam do siadu,
• potrafię usiedzieć 2 sekundy bez trzymanki (wczoraj sprawdziła to Mama, a dziś pani psycholog),
• potrafię (choć dopiero zaczynam) pełzać do tyłu (tylko troszkę),
• chwytać zabawki lewą ręką, prawą ręką i oburącz,
• przekładać zabawki z jednej ręki do drugiej,
• potrafię łapać się za nogi, a nawet wkładać je du buzi,
• przyciągać do siebie zabawki za pomocą sznureczka,
• chwytać zabawki leżąc na brzuszku (wyciągam do nich rączki),
• wciskać guziki, aby uruchomić zabawkę,
• odwracać się w stronę głosu, dźwięku, muzyki,
• potrafię śledzić zabawkę wzrokiem,
• mówić „baba”, „tata”, „mama”, „UuUuUu”, „ałełełełe” – póki co, te zwroty nic dla mnie nie znaczą, ale ćwiczę wymowę,
• zrobić „klo-klo” jak konik (zrobiłem to kilka razy),
• zjadać zupki z grudkami (takie od ósmego miesiąca),
• pluć przy jedzeniu, czyli robić młynek.

Co lubię? Lubię…

• słuchać muzyki,
• jak ktoś śpiewa,
• tańczyć,
• przebywać z dziećmi,
• leżeć z Antkiem w łóżku,
• rozmawiać,
• bawić się z innymi,
• wkładać wszystko do buzi,
• leżeć na brzuszku,
• zupkę kalafiorową,
• mleczko Mamy,
• Antka,
• zabawy przed lustrem,
• zabawki, które świecą, grają, ruszają się,
• Salę Doświadczania Świata,
• obrazki w kontrastowych kolorach,
• spacerki.

Nie lubię…

• jak ktoś mnie zmusza do jakiś ćwiczeń, których akurat nie chcę robić,
• odsysania smarków,
• jak nikt się mną nie zajmuje,
• tego, że nie umiem jeszcze siedzieć,
• jeździć samochodem, gdy jest ciemno,
• jak ktoś krzyknie lub piśnie obok mnie.