Dziś mam ćwiczenia w Skarszewach. Czwartki są ciężkie, bo mam aż cztery zajęcia. Najpierw ćwiczę z panią psycholog, która sprawdza jak mi idzie przekładanie przedmiotów z jednej rączki do drugiej. Sprawdza też, czy obserwuję przesuwane przez nią zabawki. I jak mi idzie? Przedmioty przekładam bez najmniejszego problemu, czasem tylko przy chwytaniu prawą rączką zawinie mi się jakiś paluszek. Obserwuję też całkiem nieźle, jednak często mi się zdarza spuścić zabawkę z oczu na korzyść pani psycholog. To ją akurat cieszy. Podobno rzadko zdarza się maluch, którego bardziej niż zabawki, interesuje człowiek. Na dzisiejszych zajęciach oglądam też książeczki.

Zabawa się skończyła, czas na ciężką pracę. Co takiego robię? Próbuję raczkować. Sprawa nie jest prosta. Pupa ciąży, brzuszek też, a nóżki zamiast przesuwać się do przodu, rozjeżdżają się jak u żaby i odjeżdżają do tyłu. Pani Gosia ma na to sposób. Przytrzymuje moją nóżkę w odpowiedniej pozycji i blokuje żeby nie odjechała, a z przodu podsuwa mi zabawkę. Na tyle blisko żebym bardzo ją chciał i na tyle daleko żebym nie mógł jej dosięgnąć. Co za tortura 😉

Była zabawa, była praca, czas na relaks. Niestety moja ulubiona Sala Doświadczania Świata jest zajęta i przez 15 minut jesteśmy gdzieś indziej. Nie ma jednak tego złego, co by na dobre nie wyszło. Sala się zwalnia, a ja odzyskuję swój kwadrans i spędzam tu całe pół godziny. Do tego mam super towarzystwo, bo po 15 minutach dołącza do mnie Amelka. Na ogół mijamy się w drzwiach, ale tym razem możemy się trochę pobawić- dzisiejsze zajęcia z panią pedagog zaczną się później niż zwykle. Wychodzi na to, że z p. Sylwią spędzam dziś 45 minut. Dla mnie bomba!

Poluję na światłowody

Ostatnie ćwiczenia mam z p. Kasią, która zawsze wymyśla coś nowego. Dzisiaj też mnie nie zawodzi i przynosi gigantyczną torbę z instrumentami. Bardzo mi to pasuje, bo uwielbiam muzykę.

Zaczęliśmy później, więc i później kończymy. Mimo zmęczenia daję radę i wszystko mnie interesuje. Pośpię sobie jak będziemy już wracać.

Ale zanim wrócimy zobaczcie jak ćwiczyłem…

A tak wygląda nasza dzisiejsza droga. Wychodzi na to, że wiosny jeszcze nie ma…

Droga do Skarszew 5

Kic kic, przykicał piątek…,

a razem z piątkiem choroby początek. A w zasadzie rozwinięcie. Dzisiaj miałem ćwiczyć w „Krok po kroku”, po raz pierwszy od ponad miesiąca, a tu kic i jest choroba. Czaiła się na mnie od kilku dni. Ostatnio byłem trochę marudny, ale Rodzice uznali, że to przez zęby. Antek od środy jest w domu, bo ma gorączkę i kaszle, ale ja się dzielnie trzymałem, no prawie dzielnie. W każdym razie gorączki i kaszlu nie było. Aż do teraz… odwołujemy ćwiczenia i jedziemy wszyscy do lekarza. Antek ma zapalenie płuc, a właściwie z jednej strony płuca, a z drugiej oskrzeli. Ja mam nieżyt oskrzeli. Wychodzi na to, że jesteśmy załatwieni. Dostajemy dwie strony zaleceń lekarskich i listę leków na kaszel, katar, gorączkę… Oj! Zaklinanie i kciuki nie pomogły!