Wczoraj nie miałem żadnych zajęć z logopedą, psychologiem, pedagogiem, czy rehabilitantem. Jednym słowem miałem wolne. Plan był taki, żeby pójść z Szymkiem nad morze, ale moje plany często szybko i niespodziewanie ulegają zmianie. Nie inaczej było tym razem. Zamiast nad morze pojechaliśmy do Cioci Anetki i Szymka, a tam spotkaliśmy się też z Ciocią Edytką i Mateuszkiem. Zabawa była przednia i bardzo mi się podobało, choć przyznam, że byłem okropnie zmęczony. O tej porze zwykle mam drzemkę.

Strasznie lubię takie spotkania, a czas na nich zawsze szybko mija. Na tyle szybko, że kiedy postanowiliśmy, że pójdziemy na spacer, okazało się, że musimy już jechać po Antosia. Zasypiam w aucie, nie budzę się pod przedszkolem, ani podczas dwugodzinnego spaceru po starówce…

Budzę się dopiero kiedy wracamy pod Antka przedszkole. Wyspany i przeszczęśliwy 🙂

A dzisiaj…

…też się nie nudzę. Idę na spacer z Darią 🙂 Pogoda płata nam figle i raz jest kosmiczny ukrop, a zaraz potem robi się jesień. Mam nadzieję, że się od tego nie pochorujemy 🙂

Na spacerku jest bardzo fajnie. Maszerujemy deptakiem wzdłuż morza, po którym szaleją wielkie fale. Chciałoby się być bliżej, ale z wózkiem nie da rady. Następnym razem weźmiemy kocyk i zrobimy sobie przerwę piknikową 🙂 To jest myśl! Rozłożymy się na trawie, zaprosimy jeszcze inne dzieciaki i będzie jeszcze fajniej!

Mama przyłapała mnie dziś na gorącym uczynku…

Najpierw ściągnąłem sobie misia z Antka łóżka. Strasznie mi się spodobał. Patrzałem na niego, tuliłem troszkę, szukałem oczka i pokazywałem nosek 🙂
A potem zostałem przyłapany na wspinaczce 🙂 Bardzo lubię różne przeszkody – przechodzenie przez Tatę, przez wałki, przez tunel, przez próg od balkonu. Wspinaczka też mnie fascynuje. Na kanapę nie daję jeszcze rady – nogę próbuję zadrzeć, ale nie dosięgam. Za to na worek udało się elegancko 🙂