Wpis “Bardzo pracowity dzień” został skomentowany 8 razy

1. Super energia! Zazdroszczę i dzięki Wam widzę, że muszę postarać się o więcej zajęć dla Majki 🙂 Dzięki 🙂

   Odpowiedz ↓

   • Całą energię zużyliśmy w czwartek i dziś postanowiliśmy zostać w domu. Ładujemy baterie na poniedziałek 🙂

     Odpowiedz ↓

2. Jestem pod wrażeniem Twojej sily, motywacji !!!! Staszku jesteś bardzo dzielny, a Twoi rodzice zasługują na gromkie brawa !!! Ćwicz dalej ! Pozdrawiamy Cię serdecznie z 7 miesięcznym Antosiem 🙂

   Odpowiedz ↓

   • A dziękuję za uznanie. Jednak z tą siłą różnie bywa. Nie wiem, co dzisiaj zadziałało – sen, jogurt, czy tęsknota, ale ćwiczyło mi się bardzo dobrze i już się nie mogę doczekać następnych zajęć.
     Brawo bić już potrafię, więc zaraz zabiję dla Rodziców. Na pewno się ucieszą 🙂
     Pozdrawiam Was wszystkich, a najbardziej Antosia :*

     Odpowiedz ↓

3. Czytam o Twoich przygodach, Staszku prawie codziennie od jakiegoś czasu. Pracuję jako pedagog z dziećmi niepełnosprawnymi. Dobrze trafiłeś: masz świetnych rodziców, kochającą rodzinę i mieszkasz w okolicy o wielkich możliwościach rehabilitacyjnych i edukacyjnych. Kiedy przeczytałam o tym, że bierzesz udział w spotkaniach z kolegami i koleżankami to bardzo się ucieszyłam – w jedności siła:) Poproś mamę, żeby utrzymywała kontakt z nimi cały czas, aż będziesz już duży i dorosły. Wczesne wspomaganie, edukacja – z tym nie powinieneś mieć kłopotów w Trójmieście, ale praca zawodowa to już zupełnie inna sprawa. Wiem, że to odległa przyszłość, ale kiedyś nadejdzie. Jeśli tak twórczy rodzice jak Twoi zorganizują się z innymi wspaniałymi ludźmi to w dorosłym życiu może stworzycie jakiś poważny zakład pracy, w którym zarobicie prawdziwe pieniądze i zrealizujecie swoje ambicje życiowe. Tego serdecznie życzę.

   Odpowiedz ↓

   • Cieszę się, że zagląda Pani do mnie 🙂 Rodzicom nie muszę mówić, żeby utrzymywali kontakt z moimi małymi Przyjaciółmi i ich rodzicami. Wiedzą o tym doskonale. To był jeden z najważniejszych powodów, który zapoczątkował nasze spotkania. Żebyśmy się teraz poznali i zostali przyjaciółmi już na zawsze, żebyśmy się mieli z kim bawić, spotykać, rozmawiać, żebyśmy nie byli sami – jako mali i jako duzi. Dla Rodziców, nasze spotkania to też jest niezła gratka. Dzięki moim dodatkowych chromosomom poznali wielu fantastycznych ludzi, których pewnie nie mieliby okazji poznać, gdyby nie mój zespół.
     Wiem, że praca, to bardzo odległa przyszłość, ale czas tak goni, że pewnie nie aż tak odległa. Byłoby super, gdybym mógł gdzieś pracować, robić coś co będę potrafił i co będzie sprawiać mi przyjemność. Jeszcze fajniej by było, gdybym mógł pracować wśród ludzi, którzy mnie lubią, szanują i potrzebują, dla których jestem potrzebny. Taki zakład pracy, to świetny pomysł 🙂
     Dziękuję i pozdrawiam!

     Odpowiedz ↓

4. Jestem pod wrażeniem. Przeczytałam te pierwsze posty i jak powiedzieć znajomym. W niedługim czasie chciałabym zajść w ciąże ale prześladuje mnie myśl o dziecku niepełnosprawnym. Bardzo boję się obciążenia (każdego – fizycznego, psychicznego, materialnego) jakie może to nieść za sobą. Współcześnie w Wlk. Brytanii rodzi się o 90% mniej dzieci z zespołem Downa bo jest to choroba genetyczna, która ujawnia się w bardzo wczesnym stadium ciąży, dlatego tyle kobiet decyduje się na aborcję. W rozmowie ze swoim partnerem powiedziałam że usunęłabym. Zaznaczę że jestem katoliczką, więc myśl o tym jeszcze bardziej moralnie mnie upodliła. Dzięki Waszemu blogowi popłynęły mi łzy. Byłam na siebie wściekła jak mogłam tak wgl pomyśleć. Staszek jest cudowny. Dajecie siłę innym dzięki tym wpisom. Oby tak dalej, Pozdrawiam serdecznie, Anna

   Odpowiedz ↓

   • Cieszę się bardzo, że mnie Pani znalazła i że swoją małą osóbką przyczyniłem się do zmiany Pani zdania. To dla mnie bardzo ważne 🙂

     Mama mówi, że najgorszy to jest strach przed nieznanym, a jak już się go oswoi, to się po prostu żyje i jest się szczęśliwym 🙂

     Pozdrawiam cieplutko! :*

     PS Dziękuję!

     Odpowiedz ↓