Dziś wycieczka. Miałem wcześnie rano wstać, ubrać się, zjeść i szybciutko pojechać do przedszkola. Tymczasem wszyscy śpimy jak susły. Ok 7:10 przychodzi do mnie Mama. Budzi mnie, daje euthyrox i przypomina o wycieczce. O rety, rety! Pędzę do łazienki zrobić siusiu, myję ręce, buzię i zęby, i wracam do Mamy. Szybko się ubieram i lecę na dół założyć sandały. Plecak na plecy (w nim woda, banan i krem z filtrem) i torba w rękę (w torbie drugi banan, naleśniczki i dwa jogurty malinowe) i w drogę. Z braku czasu (po euthyroxie muszę odczekać 30 minut) wyjątkowo zabieram moje śniadanie do przedszkola. Także dzisiaj bez udziwnień. Żadnego mieszania i kombinowania. Co za ulga!

Na wycieczce, co tu dużo mówić, jest ekstra! Wspaniałe zwierzaki – kozy, owce, świnia, czarny kot…, przejażdżka bryczką, no i kiełbaski. Proszę panią żeby pokroiła mi moją. Mam wielką ochotę… poudawać, że jem. Potrzebuję jeszcze keczupu i musztardy, bo wiecie, z keczupem i musztardą jest najlepsza.

Kiedy Mama odbiera mnie z przedszkola, pani Iwonka bardzo mnie chwali. Byłem naprawdę grzeczny i nie sprawiałem nawet najmniejszych problemów, za to dawałem mnóstwo radości. Z tego wszystkiego, a właściwie za to wszystko, dostaję do domu sowę! Dzisiaj będzie ze mną spała, a jutro przyprowadzę ją z powrotem do przedszkola.W drodze powrotnej do domu, jem zwykłe banany. Mogłoby się wydawać, że dzisiaj nie wydarzy się już nic …Przeczytaj cały wpis →