Słońce skryło się za horyzontem, księżyc przyozdobił niebo, a moje święto dobiega już końca. To był naprawdę udany dzień!
To my! Ja, moja Siostra Marysia i mój Brat Antoś. Moja najwierniejsza ekipa, moi najlepsi Przyjaciele! Jest nas troje, nóg mamy sześć, a na tych nogach sześć różnych skarpet. Każda inna, każda kolorowa. To nie wina pralki, że tak wyglądamy, to żaden przypadek, ani niedbalstwo. Ubrane dziś skarpety …Przeczytaj cały wpis
Mając tak ogromne zaległości najprościej by było oddzielić wszystko grubą kreską, zapomnieć i zacząć pisać na bieżąco – od teraz, od dziś. Ale tak się nie da! Tzn. dałoby się spokojnie, gdyby przez ten miesiąc nic się nie wydarzyło. Jednak u mnie zawsze się coś dzieje, a zwłaszcza wtedy, kiedy nie piszę, bo… brak wpisu nie oznacza nudy, tylko brak czasu.
Po miesiącu nie sposób jest opisać wszystko dokładnie, bo połowy już nie pamiętam, a druga połowa, z perspektywy czasu, nie jest już tak istotna, jak wydawała się na początku. No, a poza tym… klejenie jednego wpisu zajmuje mi zazwyczaj 1-2 godziny, jeśli jest film, to jeszcze więcej. Gdybym każdy dzień opisał teraz szczegółowo, zużyłbym do tego jakieś 50 godzin, których akurat nie mam. Przydałaby się taka szafa z Narnii, tylko że bez Narnii. Taka szafa, do której można wejść i pisać, podczas gdy świat poza nią stoi w miejscu i czeka aż z niej wyjdę. Jakby ktoś miał na zbyciu, niech koniecznie da znać! Wtedy wpisy będą codziennie!
To teraz w telegraficznym skrócie o tym …Przeczytaj cały wpis
O wczoraj tylko jedno zdanie. Kiedy Mama była na warsztatach Montessori, ja, Antoś i Tata poszliśmy na plac zabaw. A na tym placu mamy taką rakietę, z której odchodzą trzy odnogi – zjeżdżalnia, schody i ścianka do wspinaczki. I wiecie co? Sam wchodziłem po schodach, przechodziłem przez dziurę, siadałem na górze zjeżdżalni, odpychałem się i zjeżdżałem, a potem szedłem dookoła i znów wchodziłem po schodkach. Najpierw próbowałem wchodzić po zjeżdżalni, ale wystarczyło, że Tata raz mi pokazał drogę i wtedy wchodziłem już jak należy – czyli po schodach. Ale jestem duży już, co?
A dzisiaj mam dzień pełen wrażeń. Najpierw idziemy z Inglotami do Centrum Nauki Experyment w Gdyni. A na miejscu spotykamy się też z Amelką, Ciocią Asią, Wujkiem Piotrkiem, Szymkiem i Wujkiem Sebą.
Wadą jest to, że mimo że mam tylko dwa lata i orzeczenie …Przeczytaj cały wpis
…po zajęciach na Rotmance pojechałem ćwiczyć czytanie do Magdy.
Mogę obiecać, że filmik jeszcze wrzucę, bo Mama nagrała moją pracę – np. to jak czytam „A”, „U’, „I”, i jak …Przeczytaj cały wpis
Zaczynamy od ciężkiej pracy. O 12:00 razem z Mamą, Tatą i Antkiem stawiam się w Edwardzie. Spotykamy się z Wolontariuszami, Ciocią Sylwią (Energetywka) i Madzią, i Ciociami z Zarządu „Ja też” – byłem już raz nimi na zebraniu i na szkoleniu dla Wolontariuszy. Jesteśmy wcześniej aby wszystko przygotować – nakryć do stołów, wystroić sale, przydzielić Wolontariuszom zadania i przygotować miejsca do zabaw.
Wszystko jest gotowe i o godz. 13:00 przychodzą pierwsi goście – dzieciaki z Zespołem Downa, ich rodzeństwo i rodzice. Najmłodsza na imprezie jest moja nowa koleżanka Nina, która ma dopiero 3 i pół miesiąca…
Najstarszy jest Michał, który ma 30 lat i bardzo lubi robić zdjęcia. Jest wiele atrakcji do wyboru – strojenie wielkiej skarpety, którą uszyła dla nas moja Ciocia Ela…
Zabawy z …Przeczytaj cały wpis
21. marca 2013 roku obchodzimy II Międzynarodowy Dzień Zespołu Downa. Z tej okazji Fundacja Ja Też przygotowała dla Was wiele wspaniałych atrakcji, a wśród nich: