Wstajemy i coś nie możemy się wybrać na miasto. Dobrze nam u Basi i Radzia. W końcu po pysznym śniadaniu i serii zdjęć ruszamy.
Tata, ja, Mama, Antek, Wujek Radzio i Ciocia Basia
Leżakuję jeszcze chwilę na gigantycznej parówie… …Przeczytaj cały wpis
Pożegnaliśmy już Wrocław i pędzimy do Poznania. Jesteśmy na wakacjach, mamy mnóstwo czasu więc Tata błądzi ile wlezie. Trasa na 2,5 h zajmuje nam 4, ale co tam, śpię prawie cały czas, nie będę narzekał. Podróż znoszę naprawdę dobrze, jeśli ktoś z Was się waha, czy warto jechać samochodem z maluchem, powiem Wam, że warto. My niemowlaki śpimy bardzo dużo, zwłaszcza w aucie 🙂 Są wśród nas wyjątki, które zamiast spać krzyczą, lub zwracają, ale ja na szczęście, do nich nie należę.
Dojeżdżamy do celu. Zatrzymujemy się w Poznaniu u Cioci Basi i Wujka Radzia. Jest to ostatni przystanek przed powrotem do domu. Jest nam bardzo wesoło, a ja po raz pierwszy od 2 tygodni ćwiczę na piłce.
Hopsa, hopsa, ćwiczę na piłce
Wstaję wyspany i gotowy do poszukiwań. Ruszamy na miasto! Pogoda mieszana, raz gorąco, raz chłodno, ale na szczęście nie pada.
Może zauważyliście, że na większości zdjęć z naszej wyprawy pokazuję język. Nie robię tego specjalnie, …Przeczytaj cały wpis
Jestem we Wrocławiu. Śpimy w malutkim, jednopokojowym mieszkaniu Cioci Mysi – w 5 osób. Wstajemy skoro świt i jedziemy w moją pierwszą podróż tramwajem. Mam legitymację dla osoby niepełnosprawnej, więc Mama, jako mój opiekun, nie musi kasować biletu.
Pierwsza podróż tramwajem…
…i docieramy do zoo. …Przeczytaj cały wpis
Budzę się w Świdnicy po raz drugi, ostatni – przynajmniej na razie, bo zaproszenie mam na przyszłość i na pewno skorzystam. Przytulam się więc do gospodarzy…
Tata, Antoś, pani Krysia, ja, pan Juras i Mama
…żegnam z najsłodszym psiakiem pod słońcem… …Przeczytaj cały wpis
Po raz pierwszy w życiu budzę się w Świdnicy. Rodzice i Antek też. Zjadamy śniadanko i z przewodnikiem – panem Jurkiem ruszamy na miasto. Pani Krysia zostaje i szykuje pyszny obiad. Deszcz nas ciągle goni i gdziekolwiek byśmy nie byli ciągle pada, ale to nic i tak jest pięknie. …Przeczytaj cały wpis
Dziś jestem ostatni dzień w Nowej Rudzie. Wybieramy się na Górę św. Anny. Samochodem, więc trochę oszukujemy, ale na pieszko nie dalibyśmy rady, tzn. ja i Antek. Widoki znów przecudne. …Przeczytaj cały wpis
Dziś zapowiada się wspaniały dzień. Wstajemy o 8 rano żeby mieć więcej czasu na zwiedzanie. Tata jedzie samochodem do warsztatu aby zrobić to, czego nie zdążyliśmy przed wyjazdem – wyczyścić klimę. Do tej pory waniała skarpetami, ale teraz jest wyczyszczona na błysk 🙂
Trasa niby prosta, a my jedziemy i jedziemy. Po drodze okazuje się, że Rodzice spakowali tylko trzy pieluchy na zmianę. Nie wróży to niczego dobrego, ale się nie odzywam 😉 …Przeczytaj cały wpis
Nadal jestem w Nowej Rudzie. Nadal bawię się bardzo dobrze. Dzisiaj jedziemy na wycieczkę do Międzygórza. Podobno jest tu Ogród Bajek. Parkujemy samochód w centrum miasteczka i ruszamy szlakiem z żółtym krasnalem. Do wyboru mamy jeszcze czerwonego, ale tamta droga nie nadaje się dla szkrabów. Choć krótsza, to bardziej stroma i kamienista. Nasza trasa jest dobra nawet dla wózków. Gdyby było jakieś oznaczenie wzięlibyśmy gondolę, a tak wędruję w nosidle, bo rodzice wolą nie ryzykować. …Przeczytaj cały wpis
Wczoraj dojechaliśmy do Nowej Rudy. Podróż była długa i męcząca. Niby bliżej niż z Gdańska do Gniezna, ale mniej autostrad i innych udogodnień, za to więcej powolnych traktorów.
W związku z naszą wycieczką przez dwa dni nie dostawałem stałych posiłków, tak na wszelki wypadek, żeby w drodze nie bolał mnie brzuszek. Teraz kiedy dojechaliśmy na miejsce i przez jakiś czas nie będziemy się nigdzie ruszać, dostaję pierwszy słoiczkowy posiłek – marchewkę z jabłkiem. …Przeczytaj cały wpis