Weekend spędzamy z Tatą, a Mama po raz kolejny jedzie do Torunia na bezpłatne warsztaty w Dorotkowie. Zostało ich niewiele, a naprawdę warto skorzystać. Kto jest rodzicem dziecka niepełnosprawnego, wolontariuszem, albo terapeutą, niech koniecznie tam zajrzy!
Tata rysuje, ja koloruję
W piątek…
…idziemy na hipoterapię – ja i na jazdę konną – Antoś. Normalnie mamy konie w środę, ale że ostatnio mieliśmy szczepienie, to zajęcia przenieśliśmy na dzisiaj. Antoś ledwo zaczął, a już jest 3 klasy wyżej niż ja. Jeździ przodem, jeździ tyłem, na siedziaka, na leżaka, na stojaka, na lonży i całkiem sam, a ja ciągle z Agatą albo z Bogną za plecami. I raz też z Antosiem!
Mama wraca już w sobotę wieczorem, więc nie byliśmy zbyt długo zdani sami na siebie. Tata wymęczony, choć to tylko dwa dni. Przynajmniej sprawdził na własnej skórze, że siedzenie w domu, wcale nie oznacza leniuchowania. Razem z Antosiem potrafimy świetnie zorganizować Rodzicom „czas wolny”, tak aby przypadkiem się nie nudzili.
Wróciła piękna pogoda, więc w niedzielę…
…jedziemy do Babci Asi na działkę i na spacer do lasu.
Mimo, że wracamy od Babci późno, po kolacji i w piżamach, wcale nie zasypiam w drodze. Za to Antoś pada jak kawka i Tata zanosi go prosto do łóżeczka. Ja jeszcze robię siusiu na nocnik, zmieniam pieluchę i myję zęby. Teraz jestem gotowy i mogę iść spać.
Nowy tydzień, nowe wyzwania!
Jak w każdy poniedziałek odwożę Antosia do przedszkola, a potem razem z Mamą jadę do Skarszew. Od dzisiaj będę przedszkolaczkiem. Na razie tylko dwa razy w tygodniu, bo po pierwsze mam za dużo zajęć żeby zmieścić więcej przedszkola (choć w planach mam jeszcze dwa dni w gdańskim przedszkolu), a po drugie Mamie wcale nie jest łatwo się ze mną rozstać. Najpierw jednak idę na muzykoterapię…
Aktualnym hitem nr 1 jest dla mnie piosenka o ufoludkach. Nie mogę się opanować i jak tylko lecą pierwsze dźwięki, natychmiast zaczynam tańczyć.
Następne zajęcia mam u p. Sylwii. Dzisiaj trenuję moją rączkę. Najpierw masaż, którego Mama okropnie mi zazdrości…
… a potem maluję, co się da. Niby na drzwiach wisi wielka kartka i na tej kartce powinienem się zmieścić, ale nie mogę się oprzeć wtykaniu pędzla w dziurkę od klucza. Może ktoś będzie akurat przechodził za drzwiami i go smyrnę pędzlem po spodniach? Brzmi kusząco 😉
Kto chce zobaczyć, jak masować dłonie i przedramiona żeby było miło, to Mama wszystko nagrała…
Potem mam jeszcze zajęcia u psychologa i naukę „niebieskiego” u p. Kasi. Pani Kasia chwali moje rozgadanie i powtarzanie. Najbardziej podoba się jej moje „dziękuję” i słowo „kolor”, które mówię, kiedy pokazuje mi i nazywa coś niebieskiego.
Po tych wszystkich zajęciach zjadam drugie śniadanie i o 12:00 idę na plac zbaw, gdzie czekają na mnie przedszkolaki. Myślałem, że idziemy w tamtym kierunku, bo wybieramy się w odwiedziny do królików. Czuję się trochę rozczarowany takim obrotem spraw, jednak p. Justyna szybko się mną zajmuje i o królikach wkrótce zapominam. Dzisiaj jest dobry dzień na bycie przedszkolaczkiem, bo są zajęcia taneczne, a ja przecież uwielbiam śpiew, taniec i muzykę. Niestety jestem zbyt zmęczony żeby w nich uczestniczyć i zaczynam się pokładać, więc wracam z panią na salę i zasypiam. Po drzemce, zjadam obiadek – niestety nadal słoikowy, idę na kibelek i wracam do dzieci. Czas się pobawić z przedszkolakami.
W przedszkolu jest mi trochę smutno…
…i mimo wielkiego wsparcia, tęsknie za Mamą!
Kiedy wreszcie się zjawia, sam nie wiem, czy płakać, czy się śmiać. Bródka mi lata, oczy się szklą i pędzę ze wszystkich sił. Byłem tu zaledwie 3h, z czego część czasu przespałem, ale przyznam się, że trochę się bałem, że zostanę tu na zawsze. Na szczęście Mama wcale o mnie nie zapomniała i przychodzi po mnie zaraz po 15:00. Pierwsze koty za płoty!
PS Wcale nie płakałem!
I jeszcze coś mam dla Was. Coś, co sam dostałem od moich Przyjaciół – Julki i Antosia z Mikołajek! Z pozdrowieniami dla wszystkich, którzy nie mają uprzedzeń i nie boją się inności 🙂
