Podwójny pakiet w OWI, czyli spotkanie z logopedą i rehabilitacja

Wpis z dnia 9 listopada 2012 by mama

Spotkanie u logopedy

Zacznę od logopedy. Z panią Honoratą widuję się rzadko, ale jak już się zobaczymy, to zawsze jest fajnie. Dziś również. Głównie dlatego, że pani logopeda (każda z którą się spotkałem) bardzo mnie chwali, a ja, jak każdy facet, jestem łasy na pochwały. Ładnie mówię, ładnie trzymam języczek i jeszcze coś, o czym później Wam powiem…

Praca domowa:

ja wytykam język – Rodzice też,
ja mówię „bababa” – Rodzice też, a potem z tego „bababa” przechodzą w „bam-bam” i pokazują mi piłkę mówiąc „To jest piłka. Piłka robi bam-bam.”,
Rodzice mają …Przeczytaj cały wpis →

100 lat, 100 lat niech żyje Antoś nam – o Bracie, który ma urodziny, o ważnych badaniach i o ćwiczeniach

Wpis z dnia 8 listopada 2012 by mama

Każdego dnia coś się dzieje. Prawie każdego dnia dzieje się dużo. Dziś dzieje się bardzo dużo. Zacznę od tego, że mój starszy Brat Antek ma dziś urodziny i jest już całkiem dorosłym dzieckiem – ma 3 lata!

Rano śpiewamy mu „Sto lat” i dajemy górę prezentów, a Antoś bardzo się cieszy. Szczęściarz z niego, że hej! Zaraz potem zmywam się z Mamą i jedziemy w naszą trasę.

Wizyta u lekarza

Dzieci, podobnie jak auta …Przeczytaj cały wpis →

O tym, że Babcia ma super psa

Wpis z dnia 7 listopada 2012 by mama

Odpowiedz

Zanim zacznę o psie, to muszę trochę o ćwiczeniach. Dziś zaczynam bardzo wcześnie i tak już będzie przez cały listopad – raz w tygodniu, w środę, będę miał ćwiczenia od 8:00. To dobrze. Rano mam dużo siły, poza tym kiedy zacznę dzień od tego co najtrudniejsze, to potem wszystko jest łatwe i przyjemne.

Ćwiczy mi …Przeczytaj cały wpis →

Kulaj ciałko :)

Wpis z dnia 30 października 2012 by mama

Ćwiczenia przynoszą efekty. Dziś na przykład ćwiczę sobie w OWI, dużo na piłce…

i dużo na macie…

Trenuję pozycję do raczkowania oraz obroty z brzuszka na plecki i z plecków na brzuszek. I tak codziennie. Ćwiczę, staram się, męczę, ale moja ciężka praca nie idzie w las… Po powrocie do domu, powinienem być zmęczony i spać, a tymczasem….

Zawinięty jak naleśnik

Wpis z dnia 29 października 2012 by mama

Zaczynam dzień od zabawy. Tak powinno być, w końcu jestem dzieckiem, a każde dziecko lubi się bawić – bez względu na ilość chromosomów, które posiada. Mój Brat na przykład ma ich 46, ja mam 47 i każdy z nas lubi zabawę. Wniosek: ilość chromosomów jest bez znaczenia 🙂
Bawię się świetnie na grupowych zajęciach prowadzonych metodą Weroniki Sherborne.

Staszek-Fistaszek - zespół Downa - 9 miesięcy

To ja, Staszek-Fistaszek zawinięty jak naleśnik

Zaczynamy od wykonywania poleceń w rytm muzyki:

kołyszemy się w lewo i w prawo,
powoli …Przeczytaj cały wpis →

Skarszewy są fajne :)

Wpis z dnia 25 października 2012 by mama

Odpowiedz

Dobrze mi w Skarszewach. Dobrze, że hej! Na początku spotykam Lenkę. Teraz już wiem, że cokolwiek by się nie wydarzyło, dzień będzie udany. Potem idę na rehabilitację z p. Gosią. Zaczynamy od masażu i mimo, że pani naciska mi na ramionka, nic a nic nie marudzę. Trochę pojękuję, kiedy zaczynamy ćwiczyć, ale ot tak tylko, żeby zaznaczyć swoją obecność. Dziś pracujemy głównie nad przekraczaniem linii środka. To znaczy, że …Przeczytaj cały wpis →

O bujaniu w hamaku i innych przyjemnościach

Wpis z dnia 22 października 2012 by mama

Odpowiedz

W piątek ćwiczyłem w OWI z p. Danką. Było fajnie, bo pani mi śpiewała 🙂 W sobotę mieliśmy w domu z milion gości, bo Rodzice z rodziną świętowali swoje urodziny. Babcia Asia zabrała do siebie Antka, więc żeby Rodzicom nie było za dobrze, trochę dokazywałem. W niedzielę pojechaliśmy do Babci Asi w odwiedziny i po Antosia, a potem odwiedziliśmy Babcię Bożenkę. Wow! I po weekendzie…

A dziś jedziemy do Skarszew. Zaczynamy od zajęć grupowych prowadzonych metodą Weroniki Sherborne. Grupowe zajęcia to coś co bardzo lubię, bo ja najbardziej na świecie lubię dzieci. Moim ulubieńcem jest oczywiście Antek – mój starszy Brat, ale inne dzieci też są spoko. Wyciągam więc do nich rączki i przyglądam się im. Bardzo mnie wszystkie interesują 🙂

Staszek-Fistaszek - zaspół Downa - 8 miesięcy

Bujam się w hamaku

W czasie tych zajęć, przy miłej muzyce i wspaniałym towarzystwie …Przeczytaj cały wpis →

100 lat, 100 lat, niech żyje Tata nam!

Wpis z dnia 18 października 2012 by mama

Zacznę od tego, co dziś najważniejsze – urodziny mojego Taty. Teraz ma dokładnie tyle co Mama. Rano w trójkę śpiewamy Tacie „100 lat” i dajemy prezenty, i wszyscy się bardzo cieszą. Zwłaszcza Tata, bo dostał Jimmiego Hendrixa na winylu 🙂

Potem śmigamy z Antkiem do przedszkola, a o 9:00 zaczynam pierwsze ćwiczenia. Ostatnio, leżąc na pleckach podnoszę główkę i zadzieram nogi – próbuję usiąść. Jeszcze nie wiem, że tak się nie da. Natomiast pani Gosia, z którą ćwiczę, wie i dlatego aby mi pomóc, wykonuje ze mną naprzemienne ćwiczenia – raz lewa strona, raz prawa. W ten sposób trenuję rozdzielenie prawej strony od lewej, tak aby każda potrafiła się ruszać niezależnie od drugiej. Jest to kontrolowana asymetria, niezbędna przy czworakowaniu i chodzeniu. Przyda się też do siadania.

Potem pędzimy hen daleko, czyli do Skarszew. Śpię całą drogę, więc mam full energii. Zaczynamy od masażu całościowego.

Masaż jest …Przeczytaj cały wpis →

O ćwiczeniach do raczkowania

Wpis z dnia 17 października 2012 by mama

Odpowiedz

Ostatnio moi rehabilitanci skupiają się na dwóch kwestiach – przygotowaniu mnie do siadania i do raczkowania. Ćwiczenia te są na ogół trudne i wymagają ode mnie wielkiej siły i wytrwałości. Często wtedy płaczę. Ale nie wtedy, kiedy ćwiczy ze mną pan Maciek 🙂

Na ćwiczeniach z panem Maćkiem nie płakałem jeszcze nigdy. Dlaczego? …Przeczytaj cały wpis →

Pani logopeda robi mi masaż buzi

Wpis z dnia 15 października 2012 by mama

Odpowiedz

Wstajemy o świcie – cała czwórka. Najpierw zawozimy do pracy Tatę, potem Antosia do przedszkola, a potem jadę razem z Mamą na rehabilitację. Ćwiczę z p. Gosią i idzie mi całkiem nieźle, mimo że jestem dość głodny. Większość ćwiczeń , które robię to ćwiczenia które pomogą mi raczkować:

klęczę na macie, ręce mam wyprostowane, a dłońmi podpieram się o półwałek, który leży przede mną – od spodu zaokrąglony, od góry płaski. Podłoże mało stabilne, więc praca cięższa. Pani Gosia pilnuje, żeby moje kolanka były blisko siebie, a nie rozjeżdżały się jak u żaby …Przeczytaj cały wpis →